Konumuz Neden Kadınlar?

Çünkü kadınlar geleneksel olarak iş yerinde mental ve fiziksel sağlığı henüz çok da önemsenmeyen bir grup. Düşünsenize, hala kadınlar iş yerinde aynı iş için erkek meslektaşlarıyla aynı ücreti alamıyor, aile kurmak istediklerinde partnerlerinden çok daha büyük bir kariyer gerilemesi yaşıyorlar. Buna ek olarak sadece kadınların etkilendiği sağlık problemleri için global anlamda alınmış önlemler ya da bu rahatsızlıklara sahip kişilere destek olacak kaynaklar ayrılmamış durumda. Dünya Sağlık Örgütü, dünyada üreme çağındaki kadınların %10’u yani neredeyse 190 milyon kadın endometrioz rahatsızlığına sahip olduğunu söylüyor. Ancak gerek iş yerinde gerekse okullarda bununla ilgili kadınların deneyimlerini iyileştirilecek adımlar atılmıyor. Çalışan kadınlar bu ve bunun gibi pek çok sadece kadınları etkileyen rahatsızlıkla başa çıkarak çalışmak zorunda.

Global anlamda “regl izni” denen bir uygulama yavaş yavaş ayağa kalkmaya başladı; geçtiğimiz yıllarda gerek hükümetlerin gerekse özel şirketlerin kendi inisiyatifleriyle böyle önlemler almaya başladığını gördük. Ancak iş yerlerinde ne yazık ki hala cinsiyetçi yaklaşımların baskın olması, bu haktan yararlanan kadınların iş yerindeki etkileşimlerini ve hatta kariyer yolculuklarını bile olumsuz etkileyebiliyor.

Yüz yıllardır kadınlar evi çekip çevirme ve çocukları yetiştirme gibi domestik görevleri -ücretsiz olarak- yapmak zorunda kalıyor. Neden cinsiyet rollerine geldik diyebilirsiniz; ancak burada değinmek istediğim nokta şu: yüzyıllarca kadınlar partnerlerinin kariyerlerini rahatça ilerletebilmesi için kendi kariyerlerini feda edip domestik görevleri üstlendi. Artık kadınlar bunu yapmak istemiyor; ancak hala çocuğu hasta diye izin almak isteyen erkeklere “Eşin izin alsın” deniyor. Çalışan anneler ise iş yerinde de bu görevden ne yazık ki kurtulamıyor. İş yerinizde “Ofisin Annesi” diye tabir edilen bir ya da birkaç kadın yok mu? Bu durum ise kadınların iş yerindeki esenliği üzerinde olumsuz etkiye sahip.

Neler Yapılabilir?

Çalışan kadınlar olarak anlaşılamadığımızı düşündüğüm çok önemli bir konu var; biz bize özel muamele yapılsın istemiyoruz. Biz tıpkı erkekler gibi yaptığımız işle, becerilerimizle ve başarılarımızla anılmak istiyoruz. Tıpkı erkekler gibi iş yerinde kendimiz olmak, böyle ciddiye alınmak istiyoruz. Artık bir klasik olan “Legally Blonde” filmini izlemişsinizdir. Bu filmin kadınlar için önemi çok başka. Belki ilk defa böyle büyük bir yapımda kendimiz olarak başarıya ulaşabileceğimizi gördük ekranlarda.

Yapılabilecek şeyler belli; çalışan kadınların erkek iş arkadaşlarından keyfi ayrımları sona ermeli. Aynı işi yapan kadın ve erkekler eşit ücret almalı. Topluca kadınların demiyorum; bireysel olarak kadınların fiziksel ve mental sağlıklarına destek olacak politikalar geliştirilmeli. Aslına bakılırsa bireysel olarak tüm çalışanlar bu konularda desteklenmeli; yani pozitif ayrımcılıktan bahsetmiyorum. Yani adalet. Tüm bireylere ihtiyaç duydukları kaynaklarla destek olunması.

Çalışan kadınlar bugün toplumlarda çok ağır bir yükü omuzlamış durumda. Bu yükün biraz olsun paylaşılması, kadınların iş yerlerinde esenliklerini sağlayacak politikalarla ve en önemlisi cinsiyete dayalı önyargıların ortadan kaldırıldığı çalışma ortamları oluşturulmalı. Elbette söylemesi kolay; ancak uygulaması emin olun o kadar da zor değil. Bir sonraki yazımda görüşünceye dek; kendinize, sağlığınıza ve esenliğinize çok iyi bakın.

Kaynaklar

https://www.weforum.org/agenda/2024/03/womens-mental-health-is-a-strategic-imperative-heres-how-employers-can-bolster-it-today/

https://dharmawellbeing.com/championing-womens-wellbeing-in-the-workplace/

https://www.peninsulagrouplimited.com/ca/resource-hub/employee-wellbeing/support-women-in-the-workplace/

https://www.unfpa.org/womens-health-and-empowerment-workplace

https://www.wellbeingofwomen.org.uk/get-involved/employer-membership-programme/

https://salford-repository.worktribe.com/output/2423894